თანაბარი განათლებისა და საკუთარი უფლებების დაცვის მიზნით, ქალები თბილისში საჯარო დისკუსიებში მე-19 საუკუნის 60-იან წლებში ერთვებიან. იმდროინდელ გაზეთებში ხშირად ჩნდება მასალები, რომლებიც საზოგადოებას ახალი ქალთა ორგანიზაციების დაარსების შესახებ მოუთხრობენ. ქალები ცდილობენ დაამტკიცონ, რომ მათი უფლებები უფრო ფართოა და სცდება საოჯახო საქმეებს. უფლებებისთვის მებრძოლ ქალთა სია შთამბეჭდავად გამოიუყურება: ბარბარე ჯორჯაძე, ეკატერინე გაბაშვილი, სოფო მგელაძე, მარიამ გარიყული და ა. შ. სწორედ მათგან იღებს სათავეს ქალთა საზოგადოებრივი მოძრაობები.
სამკაულისადმი ადამიანის ინტერესი უძველესი დროიდან იღებს სათავეს.
"როდესაც ადამიანი გულში ბოღმასა და ბოროტებას არ ინახავს, ეს მის თვალებში, მის სახეზეც აისახება"
დღეს, 11:00 საათზე, “თავისუფალი მედია შეზღუდვების გარეშე”-ამ სლოგანით ქუთაისელმა ჟურნალისტებმა, აჭარის საზოგადოებრივი მაუწყებლის ჟურნალისტებსა და პროდიუსერებს სოლიდარობა გამოუცხადეს.
"მსოფლიო 21-ე საუკუნეში, სადაც ტექნოლოგიები ასეთი სწრაფი ტემპით ვითარდება, კორონავირუსმა კარდინალურად შეცვალა. ახალმა ვირუსმა ადამიანები აიძულა საკუთარი ცხოვრების რუტინა შეეცვალა და ის შიში ჩაუნერგა, რამაც საბოლოოდ, დაცარიელებულ ქუჩებამდე და პარალიზებულ ქალაქებამდე მიგვიყვანა. დედაქალაქში მცხოვრები მაია ჯანხოთელი "რეზონანსს" უყვება, რომ საქართველოში ახალი ვირუსის დადასტურების მეორე დღეს, საზოგადოებრივ ტრანსპორტში დაცემინებას მოერიდა იმის შიშით, რომ ვინმეს არ ეფიქრა დაინფიცირებულიაო”, - წერს გაზეთი "რეზონანსი“ სტატიაში სათაურით, როგორ შეცვალა კორონავირუსმა ჩვენი ქცევის წესი - "ავტობუსში დაცემინების მეშინია, რომ ხალხს დაავადებული არ ვეგონო“
