"სა­ო­ცა­რია დღეს ცხოვ­რე­ბა, მას ბევ­რი მი­ზე­ზი გა­ნა­პი­რო­ბებს, ერთი რამ კი ცნო­ბი­ლია და დად­გე­ნი­ლია - პან­დე­მია უნდა იმარ­თოს მაკ­რო­ორ­გა­ნიზ­მის, მიკ­რორ­გა­ნიზ­მი, გა­რე­მო და სო­ცი­ა­ლურ ფაქ­ტორ­თა სიმ­ბი­ო­ზით და არა ქა­ო­სით. წარ­მო­გიდ­გე­ნი­ათ ქა­ო­სი რა ცუდი ფაქ­ტია ამ სი­ტუ­ა­ცი­ა­ში და თქვენ ქა­ო­სის ძა­ლას აძ­ლი­ე­რებთ!

ჩვე­ნი მი­ზა­ნია ბრძო­ლის მო­გე­ბა ამ უთა­ნას­წო­რო ბრძო­ლა­ში...სა­ო­ცა­რია ის ფაქ­ტი, რომ მიზ­ნის მიღ­წე­ვი­სათ­ვის ერთ ვექ­ტორ­ზე უნდა ვიდ­გეთ ყვე­ლა, რომ გა­დავ­რჩეთ და გა­და­ვარ­ჩი­ნოთ! სა­ო­ცა­რია, შეც­დო­მას შეც­დო­მა­ზე რომ უშ­ვებთ, ქა­ო­სის გამო! ამით ყვე­ლა ერ­თად ვზა­რალ­დე­ბით და ვტკენთ სა­ოც­რად ერ­თმა­ნეთს. ხომ შე­იძ­ლე­ბა გა­ვერ­თი­ან­დეთ ერთი მიზ­ნის­თვის, რა­საც სი­ცო­ცხლის გა­დარ­ჩე­ნა ქვია! ეი, შენ მო­უს­მი­ნე! ეი, შენ, გა­ი­გე, გა­ი­გე! ეს მავ­ნე­ბე­ლია რაც ხდე­ბა! ეი, გა­ი­გე, მე სი­ცო­ცხლე მინ­და! და ამის­თვის გა­ვერ­თი­ან­დეთ ერი და ბერი....

არ მინ­და ამ­დე­ნი ტკი­ვი­ლი, ვერ გა­უძ­ლებთ ვერ­ცერ­თი, გა­მო­ვი­ფი­ტე­ბით და და­ვი­ხო­ცე­ბით გა­ი­გე! გა­ი­გე... მე სი­ცო­ცხლე მშვიდ გა­რე­მო­ში მინ­და! გა­ი­გე შენ­ზე მე­ტად მინ­და სი­ცო­ცხლე და და­მა­ცა­დე რა. მიდი და­ი­ხა­რე და გა­ი­გე შენ არ იცი, მან იცის - მო­უს­მი­ნე და ერ­თად გა­ა­კე­თე საქ­მე რაც გა­დაგ­ვარ­ჩენს ყვე­ლას. არ გვინ­და ქა­ო­სი! მიდი, აკე­თე საქ­მე, რა, რომ გა­დავ­რჩეთ! ამ უთა­ნას­წო­რო ბრძო­ლა­ში ჩვენ უნდა გა­დავ­რჩეთ და ამი­სათ­ვის შენ ყვე­ლა­ფე­რი უნდა გა­ა­კე­თო!"